Bij mij op het internaat zijn er geen gevallen van automutilatie, maar het is volgens mij wel belangrijk om te weten te komen wat de oorzaak is van dit probleemgedrag.
Zelf ken ik niemand die aan automutilatie doet. Het is natuurlijk wel een onderwerp om eens over na te denken in onze zorgsector. Heb jij hier ervaring mee? En wat doen jullie eraan?
In onze leefgroep is er een meisje die aan automutilatie deed. als het geen vergezette automutilatie is ( enkele oppervlakkige krassen) hechten wij daar niet zo veel belang aan. vaak is het ook zo dat het om aandacht vragen is. wij gingen wel verschillende gesprekken aan met haar over hoe ze zich voelt enz. we laten haar zelf de wondjes verzorgen. ook was het zo dat ze er niet blood mee mocht in de leefgroep zitten, ze moest ze bedekken.
ik heb op het werk niet te maken met ernstige vormen van automutilatie.. wel is er een meisje vaak lichte kwetsuren heeft(schaafwondje, voet omgeslagen, vinger pijn,....) al dan niet zelf veroorzaakt of zelfs verzonnen om aandacht te krijgen.. Het is een meisje die kenmerken vertoond met borderline-syndroom waardoor ze dus op verschillende manieren aandacht opeist..
zobiezo kan je niet anders dan alle verwondingen ernstig te nemen. Tegelijk probeer ik alles redelijk droog af te handelen zonder er veel aandacht aan te schenken vanuit haar aandacht zoeken.
Bij mij op het internaat zijn er geen gevallen van automutilatie, maar het is volgens mij wel belangrijk om te weten te komen wat de oorzaak is van dit probleemgedrag.
BeantwoordenVerwijderenis er dan geen procedure voor zo'n gevallen? Het is idd ook wel belangrijk dat er naar de oorzaak gekeken wordt
BeantwoordenVerwijderenZelf ken ik niemand die aan automutilatie doet. Het is natuurlijk wel een onderwerp om eens over na te denken in onze zorgsector. Heb jij hier ervaring mee? En wat doen jullie eraan?
BeantwoordenVerwijderenIn onze leefgroep is er een meisje die aan automutilatie deed. als het geen vergezette automutilatie is ( enkele oppervlakkige krassen) hechten wij daar niet zo veel belang aan. vaak is het ook zo dat het om aandacht vragen is. wij gingen wel verschillende gesprekken aan met haar over hoe ze zich voelt enz. we laten haar zelf de wondjes verzorgen. ook was het zo dat ze er niet blood mee mocht in de leefgroep zitten, ze moest ze bedekken.
BeantwoordenVerwijderenIk heb daar persoonlijk geen weet van, misschien eens opzoeken op het internet
BeantwoordenVerwijderenik heb op het werk niet te maken met ernstige vormen van automutilatie.. wel is er een meisje vaak lichte kwetsuren heeft(schaafwondje, voet omgeslagen, vinger pijn,....) al dan niet zelf veroorzaakt of zelfs verzonnen om aandacht te krijgen..
BeantwoordenVerwijderenHet is een meisje die kenmerken vertoond met borderline-syndroom waardoor ze dus op verschillende manieren aandacht opeist..
zobiezo kan je niet anders dan alle verwondingen ernstig te nemen. Tegelijk probeer ik alles redelijk droog af te handelen zonder er veel aandacht aan te schenken vanuit haar aandacht zoeken.